- upadać
- upadać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, upadaćam, upadaća, upadaćają {{/stl_8}}– upaść {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVc, upadnę, upadnie, upadnij, upadł, upadła, upadli {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'raptownie (zwykle nieoczekiwanie) zmieniać pozycję z pionowej, stojącej na poziomą, leżącą; przewracać się, padać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Idąc po lodzie, co chwilę upadała. Upadł, wysiadając z pociągu. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'chylić się ku upadkowi, tracić na znaczeniu; podupadać, bankrutować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ośrodki handlu upadały. W okresie tym upadły zarówno kultura, nauka, jak i rolnictwo. Przedsiębiorstwo upadło. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'kończyć się niepowodzeniem, porażką, ruiną': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rewolucja, rebelia upadła. Powstanie upadło. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie dochodzić do skutku, nie przechodzić, przegrywać w głosowaniu, być odrzucanym podczas obrad, w dyskusji': {{/stl_7}}{{stl_10}}Projekt nowej konstytucji upadł już w pierwszym głosowaniu. Kolejne wnioski opozycji upadały jeden po drugim.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}padać [upadać] na nos {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.